OGRANICZENIE ODWIEDZIN PACJENTÓW
W związku ze zwiększoną ilością infekcji wirusowych wprowadza się ograniczenie odwiedzin pacjentów. Odwiedziny odbywać się będą w godzinach 13:00-17:00. Poza wyznaczonymi godzinami odwiedziny za zgodą Ordynatora/ lekarza dyżurnego. Czas trwania odwiedzin to maksymalnie 1 godzina (WAŻNE: jeden odwiedzający na jednego pacjenta). Zaleca się stosowanie maseczek ochronnych Przed wejściem/wyjściem do i z sali pacjenta, jak również przed rozpoczęciem i po zakończeniu odwiedzin należy zdezynfekować ręce Zakazuje się odwiedzin przez osoby wykazujące objawy infekcji
Jak przygotować dziecko na pobyt w szpitalu
Pobyt w szpitalu to ogromny stres – i dla Ciebie, i dla Twojego dziecka. Porozmawiaj o tym z dzieckiem, żeby zmniejszyć Wasz niepokój. Jesteś pełen obaw o zdrowie dziecka i efekty leczenia. Twoje zdenerwowanie wywołuje także myśl, że z dala od domu Twoje dziecko będzie smutne, niespokojne, być może niegrzeczne. Spróbuj jednak pomyśleć o tym wydarzeniu spokojnie i nie poddać się wyłącznie emocjom. Twoje dziecko może bać się tego, co je czeka. Jako rodzic powinieneś je wesprzeć. Jeśli nie potrafisz tego zrobić – poproś innego dorosłego o pomoc. Jak rozmawiać z dzieckiem
Mammografia ratuje życie
Mammografia wykrywa raka piersi we wczesnym stadium rozwoju – gdy nie ma żadnych niepokojących objawów. Wcześnie rozpoczęte leczenie zwiększa szansę na stuprocentowe wyleczenie. Bezpłatną mammografię mogą wykonać kobiety pomiędzy 45. a 74. rokiem życia raz na 2 lata. Skorzystaj z bezpłatnego programu NFZ i zbadaj się. Skierowanie nie jest potrzebne. Badania kliniczne wykazały, że w grupie kobiet w wieku 50–69 lat, które wykonywały badania mammograficzne co rok lub co 2 lata, umieralność zmniejszyła się o 25–30%! Mammografia trwa zaledwie kilka minut. Niektóre kobiety odczuwają krótko trwające uczucie dyskomfortu związane z koniecznością ucisku piersi podczas badania. Ucisk jest konieczny, żeby uzyskać odpowiednią wiarygodność badania. Gdzie wykonać badanie? Badanie mammograficzne możesz wykonać w poradniach stacjonarnych lub w mammobusie, który dojeżdża do najodleglejszych zakątków Polski. Mammografie można wykonać m.in. w Genomie – Fundacja Godula HOPE, która znajduje się na terenie Szpitala Miejskiego w Rudzie Śląskiej – Bielszowicach przy ul. Głównej 11.
Zwykły kaszel czy objaw gruźlicy? Sprawdź!
Kaszel trwający ponad dwa tygodnie to nie zawsze objaw sezonowego przeziębienia. Może być sygnałem gruźlicy – choroby, która wciąż zbiera śmiertelne żniwo także w Polsce. Wielu osobom gruźlica kojarzy się z odległą przeszłością, jednak wciąż pozostaje poważnym zagrożeniem zdrowotnym, a liczba przypadków systematycznie rośnie. Według danych za 2023 rok na świecie odnotowano około 10,8 miliona zachorowań, z czego 6 milionów dotyczyło mężczyzn, 3,6 miliona kobiet, a 1,2 miliona dzieci. W samym tylko Europejskim Regionie WHO wykryto 225 tysięcy przypadków, natomiast w Polsce – 4436. Pandemia COVID-19 znacząco osłabiła globalną walkę z gruźlicą. Przerwy w świadczeniach medycznych, utrudniony dostęp do testów oraz opóźnienia w diagnostyce sprawiły, że choroba mogła rozwijać się niezauważenie, powodując nadmierną liczbę zgonów. Sytuacja ta unaoczniła potrzebę ponownego inwestowania w systemy diagnostyczne, edukację zdrowotną, wczesne testowanie i przeciwdziałanie stygmatyzacji. Tylko zwiększanie świadomości społecznej może zapobiec temu, by gruźlica pozostała ukrytą epidemią w cieniu innych kryzysów zdrowotnych. Choroba ta nie wybiera – dotyka osób w każdym wieku, zarówno mieszkańców miast, jak i wsi. Do najczęściej obserwowanych objawów należą: uporczywy kaszel trwający dłużej niż dwa tygodnie, gorączka, nocne poty, spadek masy ciała oraz przewlekłe zmęczenie. Symptomy te często bywają mylone ze zwykłymi infekcjami sezonowymi, co opóźnia diagnozę. Tymczasem wczesne wykrycie i szybkie leczenie pozwala osiągnąć bardzo dobre wyniki – w 2022 roku wyleczono aż 88% przypadków gruźlicy lekowrażliwej. – W świecie pełnym podróży i zatłoczonych przestrzeni gruźlica może pojawić się w dowolnym miejscu i w dowolnym momencie – podkreśliła dr Nino Berdzuli, przedstawicielka WHO w Polsce. – Dlatego tak ważne jest szybkie reagowanie i wspólne działania na poziomie globalnym i lokalnym. Również lekarze zwracają uwagę, że przedłużający się kaszel wymaga konsultacji. – Gruźlica jest dziś chorobą w pełni uleczalną, pod warunkiem wczesnego rozpoznania i właściwego leczenia – przypomina pulmonolog Ivanna Mazur. Tylko szybka diagnostyka, właściwa edukacja i przełamywanie stereotypów pozwolą powstrzymać jej rozprzestrzenianie. Jeśli kaszel utrzymuje się ponad dwa tygodnie, nie zwlekaj z wizytą u lekarza. Wczesna diagnoza to szansa na pełne wyzdrowienie i ochrona najbliższych przed zakażeniem. Choć gruźlica bywa uznawana za „chorobę przeszłości”, dane WHO pokazują, że wciąż stanowi realne zagrożenie – także w Polsce, gdzie w 2023 roku odnotowano ponad 4400 zachorowań. Kampania „Zwykły” kaszel czy objaw gruźlicy? Sprawdź!” ma przypominać, że każdy przedłużający się kaszel powinien być powodem do konsultacji z lekarzem. Wczesne wykrycie choroby i wdrożenie leczenia pozwalają na pełne wyleczenie i ochronę najbliższych przed zakażeniem. To wspólne zadanie pacjentów, lekarzy i całego społeczeństwa, aby gruźlica nie pozostała „ukrytą epidemią”. Źródło: Komunikat Prasowy
Od czego zależy odporność organizmu?
W sezonie jesienno-zimowym szczególnie zwracaj uwagę na wzmocnienie odporności. Zapobiegaj chorobom. Pomoże w tym odpowiednie jedzenie i umiarkowana aktywność fizyczna Na odporność organizmu wpływa wiele czynników, jak np.: Dieta na wzmocnienie odporności W różnych okresach roku odporność może spadać. Szczególnie dzieje się to w sezonie jesienno-zimowymi i wczesną wiosną. Możesz zadbać o siebie i swoich bliskich, pamiętając o zasadach zdrowej diety. Powinna być pełnowartościowa, urozmaicona. Jakie produkty są potrzebne dla wzmocnienia odporności Układ odpornościowy wzmacniają różne produkty. Jedz: 1. dużo warzyw i owoców: Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia powinniśmy jeść minimum 400 g warzyw i owoców dziennie w co najmniej 5 porcjach. Coraz więcej badań wskazuje, że im więcej warzyw i owoców jemy, tym lepiej dla zdrowia. Szczególnie wzmacniają odporność i chronią przed infekcjami warzywa i owoce zawierające duże ilości Jedz warzywa i owoce sezonowe, ponieważ mają najwięcej odżywczych składników. 2. produkty fermentacji mlekowej Probiotyki znajdują się m.in. w: Nie dopuść do dysbiozy, czyli zaburzeń równowagi mikrobiologicznej w jelitach. Dysbiozę powodują: 3. produkty z witaminą D: Jedz: Jako uzupełnienie diety, do smarowania pieczywa, margaryny miękkie, które w Polsce obowiązkowo są wzbogacane witaminą D a także inne produkty wzbogacane np. napoje roślinne 4. regularne posiłki: Jak urozmaicić dietę W swoim jadłospisie uwzględniaj produkty ze wszystkich grup, aby nie dopuścić do niedoborów. Jedz codziennie: Wypijaj odpowiednią ilości wody, najlepiej z dodatkiem cytryny, imbiru, mięty, owoców. Woda gasi pragnienie, poprawia metabolizm, usuwa toksyny i nawilża skórę. Za małe spożycie wody prowadzi do odwodnienia i do zaburzeń funkcjonowania organizmu: pojawiają się ból i zawroty głowy, zmniejsza się wydolność fizyczna, dochodzi do gorszej koncentracji i wydolności. Jak aktywność fizyczna wzmacnia odporność Codzienna aktywność fizyczna ma wpływ na układ odpornościowy i podatność człowieka na infekcje. Ważna jest systematyczność ćwiczeń. Regularny umiarkowany wysiłek działa pozytywnie na układ odpornościowy: Wysiłek o dużej intensywności (np. intensywne treningi, maratony) może obniżać odporność organizmu. Przejściowy spadek odporności po intensywnym wysiłku: U osób, które podejmują intensywny wysiłek ryzyko infekcji zwiększają też: Jak ćwiczyć podczas choroby Jeśli masz katar lub ból gardła, ćwiczenia o niskiej intensywności Ci nie zaszkodzą. Zaprzestań ćwiczeń, jeśli masz gorączkę, bóle mięśni lub stawów, odwadniające organizm wymioty czy biegunkę oraz kaszel, który utrudnia oddychanie. Ponownie rozpocznij aktywność po dwóch tygodniach od ustąpienia tych objawów i stopniowo zwiększaj intensywność ćwiczeń. Właściwy dobór ćwiczeń Ćwiczenia najlepiej dobieraj indywidualnie, aby one stymulowały Twoją odporność. Staraj się zachować umiarkowaną aktywność codziennie przez co najmniej 40 minut. Nie doprowadzaj do przemęczenia. Pamiętaj, że:
3 najczęstsze nowotwory kobiet
Październik jest miesiącem świadomości raka piersi. Z tej okazji namawiamy kobiety na badania profilaktyczne, które umożliwiają wykrycie nowotworów na wczesnym etapie, co zwiększa szanse na wyleczenie 3 najczęstsze nowotwory Polek to nowotwory: Ale mimo że najwięcej kobiet w Polsce choruje na raka piersi, to najwięcej umiera na raka płuca. Dlaczego? Rokowanie w nowotworze złośliwym płuca jest gorsze niż w raku piersi, często jest wykrywany w zaawansowanym stadium, kiedy szanse na wyleczenie są już znacząco mniejsze. Drugie i trzecie miejsca pod kątem umieralności kobiet w Polsce zajmują kolejno nowotwory piersi i jelita grubego. Profilaktyka raka piersi Od wczesnych lat pamiętaj o samobadaniu piersi. Rób to regularnie, dzięki czemu wyczujesz ewentualną różnicę między badaniami. Co miesiąc, najlepiej od 3. do 5. dnia po miesiączce. Jeśli coś Cię zaniepokoi, umów się na wizytę do ginekologa – nie czekaj. Niepokojące są zwłaszcza zgrubienia, wydzielina z sutka, obrzęk lub zaczerwienienie piersi. Do ginekologa nie potrzebujesz skierowania. Regularnie wykonuj USG piersi. Jest szczególnie ważne, jeśli w Twojej rodzinie był nowotwór piersi – np. chorowała Twoja mama. Na to badanie potrzebujesz skierowanie. Bądź czujna w okresie okołomenopauzalnym. Zmienia się wówczas gospodarka hormonalna, co znacznie zwiększa ryzyko nowotworu piersi. Jeśli jesteś w wieku między 45 a 74 lat, skorzystaj z bezpłatnego badania mammograficznego, na które nie potrzebujesz skierowania. Dowiedz się więcej o programie profilaktyki raka piersi. Profilaktyka raka płuc Za nowotwory płuc w zdecydowanej większości odpowiada palenie tytoniu – zarówno czynne, jak i bierne. Dlatego najskuteczniejszą metodą zmniejszenia zachorowalności na raka płuca jest zmniejszenie narażenia na działanie szkodliwych składników dymu tytoniowego. Dla osób szczególnie zagrożonych rakiem płuca opracowany został program profilaktyki raka płuca. Ma na celu wzrost wiedzy na temat raka płuca oraz wykrywanie go na wczesnym etapie za pomocą niskodawkowej tomografii komputerowej (NDTK). Możesz się do niego zgłosić, jeśli masz: Profilaktyka raka jelita grubego Ryzyko rozwoju raja jelita grubego jest większe u: Zapadalność na raka jelita grubego wzrasta z wiekiem. Rak rozwija się bardzo długo, nawet kilkanaście lat. Dlatego po ukończeniu 50 lat warto wykonać kolonoskopię. A jeśli w Twojej najbliższej rodzinie ktoś chorował na ten nowotwór – zgłoś się na badanie wcześniej, ponieważ jesteś w grupie ryzyka. Otrzymasz je od swojego lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Kolonoskopia pozwala na: Zasady profilaktyki nowotworowej Przestrzegaj najważniejszych zasady profilaktyki nowotworowej:
Andropauza – kiedy mężczyzna przekwita?
Z wiekiem się zmieniasz. Kobieta przekwita i po menopauzie, czyli ostatniej miesiączce, traci zdolności rozrodcze. Mężczyzna nie traci płodności, ale przechodzi okres andropauzy Zwykle po 50. roku życia zmniejsza się produkcja męskich hormonów płciowych (androgenów), w tym testosteronu. Często już od 40 roku zaczyna się okres przekwitania. Objawy andropauzy nie są tak wyraźne, jak podczas klimakterium u kobiet i nie są tak groźne dla zdrowia. Mogą mieć różne natężenie. Męskie klimakterium Andropauza bywa nazywana męskim klimakterium, zespołem niedoboru androgenów lub polihormonalnym zespołem psychoendokrynologicznym wieku średniego. Zazwyczaj następuje spadek poziomu wielu hormonów jednocześnie. Hormony to substancje chemiczne, które wydzielają gruczoły. Regulują pracę wszystkich komórek w ludzkim ciele. Przekwitanie u mężczyzn prowadzi do pogorszenia procesów fizycznych i umysłowych oraz zmniejszenia aktywności seksualnej. Androgeny to hormony płciowe przeważające u mężczyzn, w niewielkich ilościach występujące także u kobiet. Należy do nich m.in. testosteron. Androgeny odpowiadają między innymi za kształtowanie się męskich narządów płciowych i wykształcenie tzw. wtórnych cech płciowych, jak męski typ budowy ciała, owłosienie, głos. Testosteron to główny męski hormon androgenny, od którego zależy osiągnięcie dojrzałości płciowej oraz powstanie charakterystycznych męskich cech płciowych (np. tzw. jabłka Adama czy męskiego typu owłosienia). Jest istotny dla pobudzania i utrzymania funkcji seksualnych mężczyzny. Wytwarzany jest w jądrach. Andropauza, czyli zespól niedoboru androgenów (w tym testosteronu) to okres przekwitania u mężczyzny, kiedy obniża się stężenie męskich hormonów płciowych (androgenów). Mężczyzna zachowuje płodność pomimo zmian w organizmie. Męski okres przekwitania może trwać kilka lat. Zaczyna się na długo przed występowaniem objawów. Andropauza zazwyczaj zaczyna się po 40. roku życia i postępuje stopniowo. Stężenie testosteronu u niektórych mężczyzn może zacząć spadać nawet w wieku 30-35 lat. Sprzyja temu nadwaga i otyłość. Łysienie androgenowe u mężczyzn ma około 50% panów w wieku 50-60 lat. Pierwsze objawy pojawiają się w okresie dojrzewania. Ma to związek z gospodarką hormonalną. Diagnoza andropauzy W diagnostyce andropauzy istotne jest badanie poziomu testosteronu. Czy przechodzisz proces andropauzy, oceni lekarz. Pomaga mu w tym również test – tzw. kwestionariusz Morleya. Są w nim pytania o zdrowie fizyczne i psychiczne, intymne, zawodowe. Zespół niedoboru testosteronu u mężczyzn może wywoływać: W okresie andropauzy mężczyzna powinien co najmniej raz w roku odwiedzać lekarza urologa. Możesz iść także do androloga. Jeśli cierpisz na zaburzenia seksualne, poradź się lekarza seksuologa.
Jak pomóc dziecku z otyłością
Otyłość, czyli nieprawidłowe i nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej, zagraża zdrowiu dziecka. To choroba wymagającą leczenia, a nie problem estetyczny. Nadmierna masa ciała na ogół pojawia się wtedy, gdy dziecko nie zużywa energii (kalorii) przyjętej w posiłkach np. ze względu na zbyt małą aktywność fizyczną. Organizm gromadzi wówczas nadmiar energii w tkance tłuszczowej. Raport Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazał, że nadwaga i otyłość występuje u 33% polskich dzieci w wieku 7-9 lat. Niepokojący jest też dynamiczny wzrost liczby dzieci z otyłością znacznego, czyli II i III stopnia, która predysponuje do rozwoju groźnych powikłań. Czy to już otyłość? Aby, mieć pewność, że dziecko odpowiednio się rozwija, warto regularnie wykonywać bilanse zdrowia dziecka. To bezpłatne badania, które przeprowadza pediatra lub lekarz rodzinny na różnych etapach życia dziecka – od 1. tygodnia do ukończenia 19 lat. Pozwalają wykryć wady rozwojowe i choroby. Między innymi diagnozują nadwagę i otyłość. Dlaczego moje dziecko jest otyłe? Na to, że dziecko boryka się z otyłością, składa się wiele czynników, na które możesz mieć wpływ: Do przyczyn rozwoju otyłości zaliczają się też: Ważne! U otyłego przedszkolaka prawdopodobieństwo pozostania otyłym w przyszłości jest ponad czterokrotnie większe niż u jego rówieśników o prawidłowej masie ciała. Nie lekceważ problemu Konsekwencje zdrowotne dziecięcej otyłości mogą ujawnić się w każdym wieku zarówno w dzieciństwie, wieku nastoletnim, jak i w życiu dorosłym. Otyłość w dzieciństwie może prowadzić do rozwoju: Otyłe dzieci mogą mieć niższą samoocenę Otyłość wpływa negatywnie nie tylko na ciało, ale i na psychikę młodego człowieka. Dzieci z nadmierną masą ciała mają często niską samoocenę, bywają wyśmiewane przez kolegów i koleżanki. W efekcie cierpiący na otyłość nastolatek może stopniowo tracić pewność siebie, stawać się lękliwy. Może mieć problemy z zawieraniem nowych znajomości, a z czasem może zamykać się w sobie. Diagnoza Na Oddziale Pediatrycznym w Szpitalu Miejskim w Rudzie Śląskiej można wykonać diagnostykę otyłości. Diagnostyka trwa 2-3 dni i obejmuje badania laboratoryjne, konsultacje z lekarzem, dietetykiem, fizjoterapeutą oraz wizyty kontrolne. By zostać przyjętym niezbędne jest skierowanie od lekarza. Szczegóły pod numerem telefonu: 32 344 08 28
Co to jest RSV?
RSV – czyli syncytialny wirus oddechowy jest powszechnym wirusem, który atakuje układ oddechowy. Zakażenia RSV występują sezonowo, zwykle w okresie od jesieni do wiosny. RSV leczy się objawowo, nie ma celowanej terapii przeciwwirusowej. Przed zakażeniem chroni szczepionka, a w przypadku małych dzieci dodatkowo przeciwciała monoklonalne. Osoby dorosłe można zaszczepić w czasie całego sezonu infekcyjnego, ale najlepiej przed jego rozpoczęciem. Trwa on zwykle od października lub listopada do kwietnia lub maja. Na RSV można chorować więcej niż raz. Wirus przenosi się: Dlaczego i dla kogo RSV jest groźny Na RSV każdy może zachorować, ale choroba jest najgroźniejsza dla: Najczęstszym powikłaniem jest: Po przechorowaniu może utrzymywać się nadwrażliwość oskrzeli. RSV jest najczęstszą przyczyną zapalenia oskrzelików i płuc u dzieci w wieku poniżej 1 roku życia. Najważniejszym czynnikiem ryzyka ciężkiego przebiegu są: U osób z osłabionym układem immunologicznym, w tym osób starszych, osób z chorobami płuc, serca lub chorujących na cukrzycę, zakażenie RSV może prowadzić do ciężkiego przebiegu choroby i wymagać hospitalizacji. RSV może powodować ciężkie choroby układu oddechowego. Najczęściej z powodu zakażenia RSV hospitalizowane są osoby z chorobami współistniejącymi, takimi jak cukrzyca oraz przewlekłe choroby serca i płuc. Do grup ryzyka ciężkiego przebiegu i powikłań zakażenia RSV u dorosłych należą osoby: Każdego roku w Europie RSV przyczynia się do ponad 270 tys. hospitalizacji i około 20 tys. zgonów następujących w szpitalu wśród osób dorosłych w wieku 60 lat i starszych. Szacuje się, że każdego roku w tych populacjach odnotowuje się około 3 mln przypadków ostrego zakażenia dróg oddechowych wywoływanego przez RSV. Komu zaleca się szczepienia Szczepienia przeciw RSV są szczególnie zalecane: Uodpornienie bierne niemowląt i noworodków polega również na podaniu przeciwciał monoklonalnych, aby zapobiegać chorobie dolnych dróg oddechowych wywołanej przez RSV. To gotowe przeciwciała podawane niemowlętom w zastrzyku. Chronią je przed wirusem RSV przez kilka miesięcy. Dzieci powinny być zabezpieczone w pierwszym dla nich sezonie występowania zakażeń RSV. Szczepienie matki przeciw RSV w ciąży nie powinno być powodem wykluczenia dziecka z profilaktyki biernej za pomocą przeciwciała monoklonalnego. Szczepionki przeciw RSV Szczepionki przeciw RSV należą do grupy szczepionek inaktywowanych (zabitych). W Polsce dostępne są 2 różne szczepionki przeciw RSV: Abrysvo i Arexvy. Szczepionka Abrysvo może być podawana: W pozostałych grupach wieku szczepionka jest odpłatna. Szczepionka Arexvy może być podawana: Obecnie ta szczepionka we wszystkich wskazaniach jest odpłatna. Po szczepieniu najczęściej obserwowane są takie niepożądane odczyny poszczepienne, jak: ból w miejscu wstrzyknięcia, zmęczenie, bóle mięśni, bóle głowy, bóle stawów. Te objawy mijają w ciągu kilku dni. Źródło: pacjent.gov.pl
11 sygnałów, które wskazują na alzheimera
Alzheimer nie jest naturalnym skutkiem starzenia się, jak się często uważa, choć wiek jest istotnym czynnikiem ryzyka. To zwyrodnienie układu nerwowego, które prowadzi do otępienia. Jak rozpoznać chorobę? Choroba Alzheimera stanowi 60–65% przypadków otępienia. W jej przebiegu dochodzi do zniszczenia komórek mózgu. Początkowo choroba Alzheimera charakteryzuje się utratą pamięci krótkotrwałej, trudnością ze znalezieniem właściwych słów i zmianami osobowości oraz nastroju. W miarę postępu choroby, stopniowo pogarsza się pamięć długotrwała, umiejętność czytania, rozumowania i komunikacji z innymi ludźmi. Kilka faktów statystycznych: Jak rozpoznać pierwsze objawy? Choroba zaczyna się wiele lat przed pojawieniem się objawów. Pierwszymi sygnałami mogą być zmiany w zakresie sprawności intelektualnej, funkcjonowania i zachowania oraz zaburzenia pamięci. Następnie pojawiają się zaburzenia mowy, charakteryzujące się zapominaniem słów, znaczne zaburzenia zachowania i pamięci oraz omamy i urojenia. Kolejne objawy to agresja, znaczne ograniczenia ruchowe, brak kontaktu werbalnego, zaburzenia snu i łaknienia, niekontrolowanie czynności fizjologicznych. Objawy, które mogą oznaczać demencję, to najczęściej: zaniki pamięci – częste powtarzanie pytań w krótkich odstępach czasu, zapominanie, problemy z przypomnieniem sobie niedawnych wydarzeń trudności w wykonywaniu dobrze znanych czynności problemy z mową – trudności w odnajdywaniu słów lub ograniczenia w rozumieniu mowy dezorientacja w czasie i miejscu – np. gubienie się trudności z koncentracją i podejmowaniem prostych decyzji słaba lub obniżona zdolność oceny sytuacji – przy robieniu zakupów, zarządzaniu pieniędzmi, błędy w liczeniu i sprawności umysłowej, trudności z ustaleniem bieżącej daty kłopoty ze znajdowaniem rzeczy odkładanie rzeczy w niewłaściwe, nietypowe miejsca zmiany nastroju i zachowaniu – drażliwość, obojętność, apatia, depresja, brak dbałości o osobistą higienę trudności w rozumieniu informacji wizualnej i przestrzennej – niewielkie zaburzenia w poruszaniu się i postawie ciała, spowolnienie ruchowe, trudności w rysowaniu, zmiana pola widzenia, drżenie spoczynkowe, sztywność mięśni (zespół parkinsonowski) wycofanie się z życia społecznego i zawodowego. Jak zdiagnozować alzheimera? Diagnostyka najczęściej zaczyna się w gabinecie lekarza rodzinnego (podstawowej opieki zdrowotnej). Lekarz: analizuje stan zdrowia pacjenta jeśli zajdzie taka potrzeba, kieruje do specjalisty (neurologa lub psychiatry) albo do szpitala. Można także zacząć diagnostykę bezpośrednio u lekarza psychiatry, do którego nie jest potrzebne skierowanie. Im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym dłużej chory będzie mógł świadomie uczestniczyć w życiu społecznym i rodzinnym. Nie ma pojedynczego badania, które pozwoliłoby na rozpoznanie choroby Alzheimera. Można jednak postawić diagnozę kliniczną z dokładnością nawet do 90%. W tym celu przeprowadza się badania u kilku specjalistów: wizyta u neuropsychologa – który ocenia ogólny poziom sprawności intelektualnej oraz przebieg poszczególnych procesów poznawczych wizyta u neurologa – który rozpoznaje przyczynę narastających zaburzeń procesów poznawczych i wyklucza inne niż alzheimer przyczyny otępienia. Neurolog będzie sprawował opiekę medyczną nad chorym w poradni chorób neurodegeneracyjnych, zaburzeń pamięci (nazwy poradni mogą się różnić) badanie neuroobrazowe ośrodkowego układu nerwowego poprzez komputerowe badanie tomograficzne lub badanie rezonansem magnetycznym – które wyklucza konkretne przyczyny zaburzeń funkcji poznawczych (np. guz)oraz określa anatomiczną lokalizację nieprawidłowych zmian wizyta u psychiatry – który na wczesnym etapie choroby ocenia sprawność chorego na podstawie wywiadu, oceny opiekuna i obserwacji w czasie badania. Psychiatra zajmuje się oceną i leczeniem zaburzeń zachowania, wskazując na mechanizmy ich powstawania. Psychiatra będzie udzielał odpowiedzi na pytania opiekuna i wspomagał go w zorganizowaniu spraw formalnych, związanych z opieką (zaświadczenia lekarskie, skierowania na konsultacje i do szpitala, recepty i informacje o pomocy społecznej). Jak leczyć alzheimera? Żadne środki farmakologiczne nie spowodują wyleczenia choroby Alzheimera. Wczesna diagnoza pozwala jednak na wdrożenie leczenia objawowego, które ma na celu spowolnienie choroby i łagodzenie jej skutków. W celu uzyskania efektu terapeutycznego bardzo istotne jest przyjmowanie leków regularnie, w określonej dawce, zapewniając ich stały poziom we krwi. W Polsce obecnie dysponujemy takimi samymi lekami, jakie są dostępne na świecie. Najbardziej skuteczna terapia w chorobach otępiennych to przestrzeganie zdrowej diety, dbałość o serce, a także podtrzymywanie aktywności fizycznej, intelektualnej i socjalnej. Źródło: pacjent.gov.pl
